Aangezien ik als scribent nu en dan iets poëtisch op papier probeer te zetten heb ik gekozen voor eigen werk.
Het is een gedicht geworden dat past in mijn gezellengraad.
Ik heb het jammer genoeg zelf niet kunnen voordragen aangezien ik die dag in de late namiddag voor het eerst grootvader ben geworden van een schattige kleindochter, maar één van mijn peters, Broeder Wim, heeft die taak graag op zich genomen.
Dit is mijn bijdrage:
Lichtpunten voor een gezel
Veel licht behoef
ik niet
Enkele zachte
zwakke lichtpuntjesIn het diepste duister
Met geometrische precisie
Geplaatst naar tijd en seizoen
Zoals Orion, Sirius en Polaris
Die als getrouwe zusters en broeders
Het moeilijke pad dat ik bewandel
Bewaken en mij leiden zodat ik
Niet hulpeloos verdwaal
Zonder het gidsende
Licht van de zon.
Diffuus huiselijk
kunstlicht mag ook
Net genoeg om
onbeduidende letters Te onderscheiden zodat ik
Groepen van woorden kan vormen
Die samen ooit herkenbaar worden
Als lichtende getuigen van
Het einde van mijn reizen.
B∴ Walther
Geen opmerkingen:
Een reactie posten