Eerste indrukken na mijn inwijding

Één van de eerste opdrachten na de inwijding is het neerpennen van de eerste indrukken na de inwijding.
Ik heb dit korte opstel op de gebruikelijke wijze aan mijn werkplaats overhandigd en plaats dit nu ook op dit blogje, met dien verstande dat ik enkele passages heb gewijzigd om de maçonnieke discretie te bewaren.

Indrukken n.a.v. mijn Plechtige Inwijding.

De kern van dit korte opstel over de indrukken van mijn Plechtige  Inwijding is het feit dat ik, na een vijftal dagen alle gebeurtenissen te hebben laten inwerken, het gevoel heb dat ik iets heb gemist.

Het is een zekere intensiteit van het hele gebeuren die ik niet ben gewaar geworden tijdens de Initiatie.

Enkele mogelijke oorzaken liggen mijns inziens aan de basis van dit manco.

Alvorens mijn indrukken weer te geven zal ik de mogelijke oorzaken afzonderlijk summier beschrijven.

1.      Fysische oorzaken

Tussen mijn eerste uitnodiging en de Plechtige Inwijding ben ik ziek geworden. Elke aanwezige Zuster en Broeder zal gemerkt hebben dat ik met moeite mijn hoest probeerde te onderdrukken.

Omdat ik mijn Inwijding zo goed als mogelijk wilde volbrengen, en dan ook vond dat mijn gehoest een storend effect had op de hele ceremonie, was ik wellicht meer gefocust op het onderdrukken van mijn hoest dan op de plechtigheid zelf.

Een tweede minpunt was het ontbreken van mijn hoorapparaat. Ik heb mij moeten inspannen om alles duidelijk te kunnen verstaan, hetgeen ook weer extra moeite kostte.

Dit is enkel te wijten aan mijn vergeetachtigheid.

2.      Psychische oorzaak

Zoals ik reeds aangaf in het gesprek met de drie afgevaardigden van de werkplaats tijdens hun bezoek aan huis, heb ik al veel langer interesse in de Vrijmetselarij. Als ik mij al ergens toe engageer, en dat gebeurt zelden, dan wil ik vooreerst weten waartoe ik mij engageer. Zodoende heb ik al jaren de Vrijmetselarij gevolgd. Boeken, artikels, internet; ik wilde zo veel als mogelijk weten. Zo ben ik in mijn zoektocht ook geschriften tegengekomen die min of meer de Inwijding uit de doeken deed.

Mogelijk is het door het te veel op voorhand weten dat de Inwijding op mij een minder intense indruk heeft nagelaten dan ik had verwacht.

Ik vermoed dat ik, zodra ik de Plechtige Inwijding van een nieuwe Broeder zal hebben meegemaakt, een andere, meer intensere gewaarwording zal voelen.

3.      Indrukken

Ondanks de minpunten hierboven aangehaald heb ik een prachtige dag beleefd.

In de wachtkamer was het aangenaam warm, in tegenstelling tot de kamer waar ik de maandag daarvoor enkele vragen schriftelijk diende te beantwoorden.

De bemoedigende schouderklop die ik kreeg bij het betreden van de werkplaats, van diegene die  later een van mijn peters bleek te zijn, hetgeen ik sterk vermoedde - zie punt 2 - gaf een geruststellend gevoel.

De gang van zaken was mij min of meer bekend via allerhande lectuur; het was enkel de praktische invulling die ik uiteraard niet kende. Het was precies tijdens deze gang van zaken dat ik meer intense gevoelens verwachtte.

Het mooiste moment was toen het weer licht werd. Ik zag quasi onmiddellijk enkele collegae/vrienden van wie ik niet wist dat ze Vrijmetselaar zijn. En ze kwamen van ver. Hun aanwezigheid was mij uiterst aangenaam.

Alle Zusters en Broeders staken hun hand uit om de nieuwelingen welkom te heten en op te nemen in hun midden. Ook dit was een zeer mooi moment.

Tijdens het eindmoment van de plechtigheid ten slotte ervoer ik het enige minpunt van de dag, en ik kan het hierbij uiteraard helemaal verkeerd hebben; één blik kwam mij over als “Wat komt die hier doen?”

4.      Besluit

Ondanks de twijfel van de eeuwige twijfelaar, die nog steeds in mijn achterhoofd blijft steken, of ik er al dan niet goed aan heb gedaan om toe te treden tot de Vrijmetselarij, zijn mijn eerste indrukken overwegend positief. Ik hoop dan ook van harte dat ik eveneens bij alle Zusters en Broeders een eerste positieve indruk hebben kunnen nalaten.

Dat neemt niet weg dat dit nieuwe engagement mij opzadelt met nieuwe angstige bedenkingen die enkel mezelf in vraag stellen, zoals; houd ik dit vol? Is dat wel iets voor iemand zoals ik die zich zelden of nooit durft te engageren? Wat als ik na een tijd afhaak? Wie zal ik voornamelijk teleurstellen? Zal ik de opdrachten kunnen uitvoeren? Zal ik alle opdrachten willen uitvoeren?

Ik weet maar al te goed dat ik een moeilijk, gecompliceerd en in feite een solitair mens ben die niet altijd even goed functioneert in groepsverband en die soms moeite heeft met andere mensen om zich heen. Ik hoop, en ik zal er mijn uiterste best voor doen, dat ik desondanks een waardig maçon mag worden.

Ik heb gezegd.